Voorheen werd de droge methode gebruikt voor de goedkopere koffiesoorten. Echter weten koffieboeren aan de hand van verschillende fermentatietechnieken nu ook hoogwaardige kwaliteitskoffie te maken. De droge methode produceert een koffie die een stevige body heeft, maar nog wel zoet, soepel en complex is. Deze methode wordt vaak gebruikt in hele droge klimaten zoals Indonesië, Ethiopië of Brazilië. Het vruchtvlees kan ook op een andere methode worden verwijderd. Dit wordt gedaan door de bessen te wassen in een molen. Deze methode noemt men ook wel de natte methode. Deze molen spoelt het vruchtvlees er af. Nadat het vruchtvlees er af is gewassen, worden de bonen gesorteerd. De rijpe bonen blijven op de bodem liggen, de onrijpe bonen blijven op het oppervlakte drijven. Deze methode produceert vaak een koffieboon die schoner, helderder is en veel fruitiger is dan ongewassen koffie. Bij de droge en natte methode is er ook een tussenweg. Bij deze methode wordt de schil verwijderd maar de pulp wordt naast de bonen te drogen gelegd. Zo kan de pulp nog steeds zijn smaak afgeven, maar minder direct dan bij de ongewassen koffie. Ongewassen koffie is vaak een wat stevigere koffie met meer body en complexer qua smaak. Deze methode combineert vaak het beste van twee werelden, een koffie met body, maar nog steeds met een lekker zuurtje dat je ook bij gewassen koffie zult vinden. Elke methode brengt een unieke smaak met zich. Tussen deze methodes is er niet zoiets als “de beste methode”. Uiteindelijk gaat het er om wat u de lekkerste smaak vindt.